بادکُنَک‌ماهیان که بادکنک‌ماهیان چهاردندانی و فوگل‌ماهیان ( Tetraodontidae ) نیز نامیده می‌شوند یکی از خانواده‌های ماهیان هستند. بادکنک‌ماهیان به گونه‌ای تکامل یافته‌اند که می‌توانند به هر دو سو و حتی به عقب شنا کنند. آن‌ها در هنگام ترس و یا رویارویی با خطر بدن خود را با بلعیدن آب تا چند برابر متورم می‌کنند.

این ماهیان در آب‌های جنوبی ایران نیز زندگی می‌کنند که از رایج‌ترین گونه در ایران، گونه بادکنک‌ماهی خال‌شیری ( Chelonodon patoca ) است. بادکنک ‌ماهی از لحاظ آکواریومی و زینتی و بعضاً خوراکی در خاور دور دارای ارزش خوبی می‌باشند.

مصرف غذایی

روده، تخمدان و کبد این گونه از ماهی‌ها حاوی سم تترو دوتوکسین است که ۱۲۰۰ برابر کشنده‌تر از سم سیانور است. سم موجود ذر یک بادکنک‌ماهی می‌تواند جان ۳۰ نفر را بگیرد. این ماهی در ژاپن به عنوان غذایی تجملی مصرف می‌شود. برای طبخ این ماهی باید دوره‌های آموزشی طولانی‌مدتی را گذراند. این ماهی‌ها نخست توسط آشپزهای ماهر، سم‌زدایی شده و سپس به فروش می‌رسند.

بادکنک ماهییک شکارچی شبانه است؛ در طول روز در غارها یا شکاف های کوچک استراحت کرده و با فرا رسیدن شب، فعالیت آن برای به دست آوردن غذا آغاز می شود. این ماهی به ندرت از آب های اطراف محل سکونت خود دور می شود؛ باله های کوچک و دم ضعیف بادکنک ماهی، نیروی کمی تولید می کنند اما در کنار این نقیصه، ثبات خوبی به حرکت ماهی می دهند.

در منوی غذایی بادکنک ماهی، حلزون، خرچنگ های هرمیت، پولیپ های دریایی و ... جایگاه خاصی دارند. برخلاف باله ها، این ماهی آرواره های عضلانی و دهانی خاردار دارند و با سرعت و چابکی طعمه را ربوده و می بلعند.

به هنگام شب در دریا بسیاری از شکارچیان به خواب و استراحت مشغول می شوند اما در پوشش تاریکی گروهی وحشت آور از شکارچیان شبرو فعالیت خود را آغاز می کند.

بادکُنَک‌ماهیان که بادکنک‌ماهیان چهاردندانی و فوگل‌ماهیان ( Tetraodontidae ) نیز نامیده می‌شوند یکی از خانواده‌های ماهیان هستند. بادکنک‌ماهیان به گونه‌ای تکامل یافته‌اند که می‌توانند به هر دو سو و حتی به عقب شنا کنند. آن‌ها در هنگام ترس و یا رویارویی با خطر بدن خود را با بلعیدن آب تا چند برابر متورم می‌کنند.

این ماهیان در آب‌های جنوبی ایران نیز زندگی می‌کنند که از رایج‌ترین گونه در ایران، گونه بادکنک‌ماهی خال‌شیری ( Chelonodon patoca ) است. بادکنک ماهی از لحاظ آکواریومی و زینتی و بعضاً خوراکی در خاور دور دارای ارزش خوبی می‌باشند.

مصرف غذایی

روده، تخمدان و کبد این گونه از ماهی‌ها حاوی سم تترو دوتوکسین است که ۱۲۰۰ برابر کشنده‌تر از سم سیانور است. سم موجود ذر یک بادکنک‌ ماهی می‌تواند جان ۳۰ نفر را بگیرد. این ماهی در ژاپن به عنوان غذایی تجملی مصرف می‌شود. برای طبخ این ماهی باید دوره‌های آموزشی طولانی‌مدتی را گذراند. این ماهی‌ها نخست توسط آشپزهای ماهر، سم‌زدایی شده و سپس به فروش می‌رسند.

بادکنک ماهی یک شکارچی شبانه است؛ در طول روز در غارها یا شکاف های کوچک استراحت کرده و با فرا رسیدن شب، فعالیت آن برای به دست آوردن غذا آغاز می شود. این ماهی به ندرت از آب های اطراف محل سکونت خود دور می شود؛ باله های کوچک و دم ضعیف بادکنک ماهی، نیروی کمی تولید می کنند اما در کنار این نقیصه، ثبات خوبی به حرکت ماهی می دهند.

در منوی غذایی بادکنک ماهی، حلزون، خرچنگ های هرمیت، پولیپ های دریایی و ... جایگاه خاصی دارند. برخلاف باله ها، این ماهی آرواره های عضلانی و دهانی خاردار دارند و با سرعت و چابکی طعمه را ربوده و می بلعند.

به هنگام شب در دریا بسیاری از شکارچیان به خواب و استراحت مشغول می شوند اما در پوشش تاریکی گروهی وحشت آور از شکارچیان شبرو فعالیت خود را آغاز می کند.

شترمرغ (نام علمی: Struthio camelus ) نوعی پرنده بی‌پرواز بومی آفریقا و نوشخوارکننده از راستهٔ سینه‌پهنان Struthioniformes است. شترمرغ بزرگترین پرندهٔ زنده دنیاست و تخم آن نیز از هر پرنده زنده دیگری بزرگتر است (البته فیل‌مرغهای ماداگاسکاری و موآهای نیوزیلندی که به تازگی منقرض شده‌اند بزرگتر بودند و تخم‌های بزرگتری هم داشتند)

شترمرغظاهر منحصربه‌فردی دارد که آن را از پرندگان دیگر متمایز می‌کند. آنها با گردن و پاهای بلند خود قادرند با سرعت حدود ۷۰ کیلومتر بدوند که بالاترین سرعت زمینی در میان تمام پرنده‌هاست. غذای اصلی شترمرغ گیاهان است اما از بی‌مهرگان هم تغذیه می‌کنند. آنها به صورت گروهی و در گروه‌های پنج تا پنجاه نفری گذران زندگی می‌کنند و در هنگام خطر یا برای پنهان شدن روی زمین دراز کشیده یا فرار می‌کنند اما اگر در گوشه‌ای گیر افتاده و را فراری نداشته باشند با پاهای قدرتمند خود به دشمن حمله می‌کنند.

شترمرغ‌ها اهلی هم شده‌اند و در برخی نقاط دنیا پرورش داده می‌شوند. پرهای آنها کاربرد زینتی دارد و در پوشاک هم استفاده می‌شود. پوست آنها برای تولید چرم استفاده شده و گوشتشان نیز در بازار عرضه می‌شود.

شترمرغ نر پرهای سیاهی دارد و انتهای پرها و بال‌های آن سفید است ولی پرهای شترمرغ ماده قهوه‌ای رنگ است. سر و گردن شترمرغ بدون پر و طاس است. این پرنده اغلب بصورت گروهی در بین گله‌های پستانداران علفخوار همچون گورخر و گاومیش و کل یال‌دار به سر می‌برد.

شترمرغ‌ها معمولاً بین ۶۳ تا ۱۴۵ کیلوگرم هستند. نژاد شترمرغ آفریقای شرقی به طور متوسط ۱۱۵ کیلوگرم نر و ۱۰۰ کیلوگرم ماده وزن دارد. به طور استثنا وزن شترمرغ ماده هم به ۱۵۶٫۸ کیلوگرم هم می‌رسد. در زمان بلوغ (دو تا چهار سال) قد شترمرغ‌های نر به ۲٫۱ تا ۲٫۸ متر می‌رسد در حالی که شترمرغ‌های ماده ۱٫۷ تا ۲ متر ارتفاع دارند.

شترمرغ (نام علمی: Struthio camelus ) نوعی پرنده بی‌پرواز بومی آفریقا و نوشخوارکننده از راستهٔ سینه‌پهنان Struthioniformes است. شترمرغ بزرگترین پرندهٔ زنده دنیاست و تخم آن نیز از هر پرنده زنده دیگری بزرگتر است (البته فیل‌مرغهای ماداگاسکاری و موآهای نیوزیلندی که به تازگی منقرض شده‌اند بزرگتر بودند و تخم‌های بزرگتری هم داشتند)

شترمرغظاهر منحصربه‌فردی دارد که آن را از پرندگان دیگر متمایز می‌کند. آنها با گردن و پاهای بلند خود قادرند با سرعت حدود ۷۰ کیلومتر بدوند که بالاترین سرعت زمینی در میان تمام پرنده‌هاست. غذای اصلی شترمرغ گیاهان است اما از بی‌مهرگان هم تغذیه می‌کنند. آنها به صورت گروهی و در گروه‌های پنج تا پنجاه نفری گذران زندگی می‌کنند و در هنگام خطر یا برای پنهان شدن روی زمین دراز کشیده یا فرار می‌کنند اما اگر در گوشه‌ای گیر افتاده و را فراری نداشته باشند با پاهای قدرتمند خود به دشمن حمله می‌کنند.

شترمرغ‌ها اهلی هم شده‌اند و در برخی نقاط دنیا پرورش داده می‌شوند. پرهای آنها کاربرد زینتی دارد و در پوشاک هم استفاده می‌شود. پوست آنها برای تولید چرم استفاده شده و گوشتشان نیز در بازار عرضه می‌شود.

شترمرغ نر پرهای سیاهی دارد و انتهای پرها و بال‌های آن سفید است ولی پرهای شترمرغ ماده قهوه‌ای رنگ است. سر و گردن شترمرغ بدون پر و طاس است. این پرنده اغلب بصورت گروهی در بین گله‌های پستانداران علفخوار همچون گورخر و گاومیش و کل یال‌دار به سر می‌برد.

شترمرغ‌ها معمولاً بین ۶۳ تا ۱۴۵ کیلوگرم هستند. نژاد شترمرغ آفریقای شرقی به طور متوسط ۱۱۵ کیلوگرم نر و ۱۰۰ کیلوگرم ماده وزن دارد. به طور استثنا وزن شترمرغ ماده هم به ۱۵۶٫۸ کیلوگرم هم می‌رسد. در زمان بلوغ (دو تا چهار سال) قد شترمرغ‌های نر به ۲٫۱ تا ۲٫۸ متر می‌رسد در حالی که شترمرغ‌های ماده ۱٫۷ تا ۲ متر ارتفاع دارند

شترمرغ (نام علمی: Struthio camelus ) نوعی پرنده بی‌پرواز بومی آفریقا و نوشخوارکننده از راستهٔ سینه‌پهنان Struthioniformes است. شترمرغ بزرگترین پرندهٔ زنده دنیاست و تخم آن نیز از هر پرنده زنده دیگری بزرگتر است (البته فیل‌مرغهای ماداگاسکاری و موآهای نیوزیلندی که به تازگی منقرض شده‌اند بزرگتر بودند و تخم‌های بزرگتری هم داشتند)

شترمرغظاهر منحصربه‌فردی دارد که آن را از پرندگان دیگر متمایز می‌کند. آنها با گردن و پاهای بلند خود قادرند با سرعت حدود ۷۰ کیلومتر بدوند که بالاترین سرعت زمینی در میان تمام پرنده‌هاست. غذای اصلی شترمرغ گیاهان است اما از بی‌مهرگان هم تغذیه می‌کنند. آنها به صورت گروهی و در گروه‌های پنج تا پنجاه نفری گذران زندگی می‌کنند و در هنگام خطر یا برای پنهان شدن روی زمین دراز کشیده یا فرار می‌کنند اما اگر در گوشه‌ای گیر افتاده و را فراری نداشته باشند با پاهای قدرتمند خود به دشمن حمله می‌کنند.

شترمرغ‌ها اهلی هم شده‌اند و در برخی نقاط دنیا پرورش داده می‌شوند. پرهای آنها کاربرد زینتی دارد و در پوشاک هم استفاده می‌شود. پوست آنها برای تولید چرم استفاده شده و گوشتشان نیز در بازار عرضه می‌شود.

شترمرغ نر پرهای سیاهی دارد و انتهای پرها و بال‌های آن سفید است ولی پرهای شترمرغ ماده قهوه‌ای رنگ است. سر و گردن شترمرغ بدون پر و طاس است. این پرنده اغلب بصورت گروهی در بین گله‌های پستانداران علفخوار همچون گورخر و گاومیش و کل یال‌دار به سر می‌برد.

شترمرغ‌ها معمولاً بین ۶۳ تا ۱۴۵ کیلوگرم هستند. نژاد شترمرغ آفریقای شرقی به طور متوسط ۱۱۵ کیلوگرم نر و ۱۰۰ کیلوگرم ماده وزن دارد. به طور استثنا وزن شترمرغ ماده هم به ۱۵۶٫۸ کیلوگرم هم می‌رسد. در زمان بلوغ (دو تا چهار سال) قد شترمرغ‌های نر به ۲٫۱ تا ۲٫۸ متر می‌رسد در حالی که شترمرغ‌های ماده ۱٫۷ تا ۲ متر ارتفاع دارند.

شترمرغ (نام علمی: Struthio camelus ) نوعی پرنده بی‌پرواز بومی آفریقا و نوشخوارکننده از راستهٔ سینه‌پهنان Struthioniformes است. شترمرغ بزرگترین پرندهٔ زنده دنیاست و تخم آن نیز از هر پرنده زنده دیگری بزرگتر است (البته فیل‌مرغهای ماداگاسکاری و موآهای نیوزیلندی که به تازگی منقرض شده‌اند بزرگتر بودند و تخم‌های بزرگتری هم داشتند)

شترمرغظاهر منحصربه‌فردی دارد که آن را از پرندگان دیگر متمایز می‌کند. آنها با گردن و پاهای بلند خود قادرند با سرعت حدود ۷۰ کیلومتر بدوند که بالاترین سرعت زمینی در میان تمام پرنده‌هاست. غذای اصلی شترمرغ گیاهان است اما از بی‌مهرگان هم تغذیه می‌کنند. آنها به صورت گروهی و در گروه‌های پنج تا پنجاه نفری گذران زندگی می‌کنند و در هنگام خطر یا برای پنهان شدن روی زمین دراز کشیده یا فرار می‌کنند اما اگر در گوشه‌ای گیر افتاده و را فراری نداشته باشند با پاهای قدرتمند خود به دشمن حمله می‌کنند.

شترمرغ‌ها اهلی هم شده‌اند و در برخی نقاط دنیا پرورش داده می‌شوند. پرهای آنها کاربرد زینتی دارد و در پوشاک هم استفاده می‌شود. پوست آنها برای تولید چرم استفاده شده و گوشتشان نیز در بازار عرضه می‌شود.

شترمرغ نر پرهای سیاهی دارد و انتهای پرها و بال‌های آن سفید است ولی پرهای شترمرغ ماده قهوه‌ای رنگ است. سر و گردن شترمرغ بدون پر و طاس است. این پرنده اغلب بصورت گروهی در بین گله‌های پستانداران علفخوار همچون گورخر و گاومیش و کل یال‌دار به سر می‌برد.

شترمرغ‌ها معمولاً بین ۶۳ تا ۱۴۵ کیلوگرم هستند. نژاد شترمرغ آفریقای شرقی به طور متوسط ۱۱۵ کیلوگرم نر و ۱۰۰ کیلوگرم ماده وزن دارد. به طور استثنا وزن شترمرغ ماده هم به ۱۵۶٫۸ کیلوگرم هم می‌رسد. در زمان بلوغ (دو تا چهار سال) قد شترمرغ‌های نر به ۲٫۱ تا ۲٫۸ متر می‌رسد در حالی که شترمرغ‌های ماده ۱٫۷ تا ۲ متر ارتفاع دارند.

شترمرغ (نام علمی: Struthio camelus ) نوعی پرنده بی‌پرواز بومی آفریقا و نوشخوارکننده از راستهٔ سینه‌پهنان Struthioniformes است. شترمرغ بزرگترین پرندهٔ زنده دنیاست و تخم آن نیز از هر پرنده زنده دیگری بزرگتر است (البته فیل‌مرغهای ماداگاسکاری و موآهای نیوزیلندی که به تازگی منقرض شده‌اند بزرگتر بودند و تخم‌های بزرگتری هم داشتند)

شترمرغظاهر منحصربه‌فردی دارد که آن را از پرندگان دیگر متمایز می‌کند. آنها با گردن و پاهای بلند خود قادرند با سرعت حدود ۷۰ کیلومتر بدوند که بالاترین سرعت زمینی در میان تمام پرنده‌هاست. غذای اصلی شترمرغ گیاهان است اما از بی‌مهرگان هم تغذیه می‌کنند. آنها به صورت گروهی و در گروه‌های پنج تا پنجاه نفری گذران زندگی می‌کنند و در هنگام خطر یا برای پنهان شدن روی زمین دراز کشیده یا فرار می‌کنند اما اگر در گوشه‌ای گیر افتاده و را فراری نداشته باشند با پاهای قدرتمند خود به دشمن حمله می‌کنند.

شترمرغ‌ها اهلی هم شده‌اند و در برخی نقاط دنیا پرورش داده می‌شوند. پرهای آنها کاربرد زینتی دارد و در پوشاک هم استفاده می‌شود. پوست آنها برای تولید چرم استفاده شده و گوشتشان نیز در بازار عرضه می‌شود.

شترمرغ نر پرهای سیاهی دارد و انتهای پرها و بال‌های آن سفید است ولی پرهای شترمرغ ماده قهوه‌ای رنگ است. سر و گردن شترمرغ بدون پر و طاس است. این پرنده اغلب بصورت گروهی در بین گله‌های پستانداران علفخوار همچون گورخر و گاومیش و کل یال‌دار به سر می‌برد.

شترمرغ‌ها معمولاً بین ۶۳ تا ۱۴۵ کیلوگرم هستند. نژاد شترمرغ آفریقای شرقی به طور متوسط ۱۱۵ کیلوگرم نر و ۱۰۰ کیلوگرم ماده وزن دارد. به طور استثنا وزن شترمرغ ماده هم به ۱۵۶٫۸ کیلوگرم هم می‌رسد. در زمان بلوغ (دو تا چهار سال) قد شترمرغ‌های نر به ۲٫۱ تا ۲٫۸ متر می‌رسد در حالی که شترمرغ‌های ماده ۱٫۷ تا ۲ متر ارتفاع دارند.

شترمرغ (نام علمی: Struthio camelus ) نوعی پرنده بی‌پرواز بومی آفریقا و نوشخوارکننده از راستهٔ سینه‌پهنان Struthioniformes است. شترمرغ بزرگترین پرندهٔ زنده دنیاست و تخم آن نیز از هر پرنده زنده دیگری بزرگتر است (البته فیل‌مرغهای ماداگاسکاری و موآهای نیوزیلندی که به تازگی منقرض شده‌اند بزرگتر بودند و تخم‌های بزرگتری هم داشتند)

شترمرغظاهر منحصربه‌فردی دارد که آن را از پرندگان دیگر متمایز می‌کند. آنها با گردن و پاهای بلند خود قادرند با سرعت حدود ۷۰ کیلومتر بدوند که بالاترین سرعت زمینی در میان تمام پرنده‌هاست. غذای اصلی شترمرغ گیاهان است اما از بی‌مهرگان هم تغذیه می‌کنند. آنها به صورت گروهی و در گروه‌های پنج تا پنجاه نفری گذران زندگی می‌کنند و در هنگام خطر یا برای پنهان شدن روی زمین دراز کشیده یا فرار می‌کنند اما اگر در گوشه‌ای گیر افتاده و را فراری نداشته باشند با پاهای قدرتمند خود به دشمن حمله می‌کنند.

شترمرغ‌ها اهلی هم شده‌اند و در برخی نقاط دنیا پرورش داده می‌شوند. پرهای آنها کاربرد زینتی دارد و در پوشاک هم استفاده می‌شود. پوست آنها برای تولید چرم استفاده شده و گوشتشان نیز در بازار عرضه می‌شود.

شترمرغ نر پرهای سیاهی دارد و انتهای پرها و بال‌های آن سفید است ولی پرهای شترمرغ ماده قهوه‌ای رنگ است. سر و گردن شترمرغ بدون پر و طاس است. این پرنده اغلب بصورت گروهی در بین گله‌های پستانداران علفخوار همچون گورخر و گاومیش و کل یال‌دار به سر می‌برد.

شترمرغ‌ها معمولاً بین ۶۳ تا ۱۴۵ کیلوگرم هستند. نژاد شترمرغ آفریقای شرقی به طور متوسط ۱۱۵ کیلوگرم نر و ۱۰۰ کیلوگرم ماده وزن دارد. به طور استثنا وزن شترمرغ ماده هم به ۱۵۶٫۸ کیلوگرم هم می‌رسد. در زمان بلوغ (دو تا چهار سال) قد شترمرغ‌های نر به ۲٫۱ تا ۲٫۸ متر می‌رسد در حالی که شترمرغ‌های ماده ۱٫۷ تا ۲ متر ارتفاع دارند.

هزارپا نوعی از بند پایان است که دارای دو جفت پا در هر بخش از بدن ( به جز ناحیه سر ) می‌باشد. بیشتر هزار پاها دارای بدن استوانه ای شکل هستند ولی انواع کمی از آنها شکل‌های گوناگون دیگری دارند

. هزار پاها می توانند به دور خود بپیچند و بدن خود را مانند توپ گرد کنند.هزار پاها آهسته حرکت می کنند و بیشتر به خوردن برگ‌ها علاقه دارند . در اکثر موارد آنها نوعی آفت برای گلخانه ها محسوب می شوند و می توانند خسارت زیادی به بار بیاورند . هزار پاها موجودات شکارچی نیستند و با توجه به رفتار آرام و رژیم غذایی ساده برای نگهداری در خانه به عنوان حیوان خانگی ایده آل می باشند. شمار هزارپایان نسبت به دیگر حشره ها کمتر است و آنان را می توان به دو گونه ی کلی گوشتخوار و گیاهخوار تقسیم نمود. هزار پای گوشتخوار بسیار کمیاب و دارای پاهای کمتری نسبت به گونه ی گیاهخوار است ؛ همچنین زهرآگین است ولی زهر آن برای آدمی خطرناک نیست.

هزراپا گوشت خوار داریم و گیاه خوار. نوع مضر آن که آفت به حساب می آید و در مزارع است. نوع گیاه خوار با تغذیه از ریشه بافت های مرده گیاهی و ریشه گیاه میتواند باعث صدمه زدن به گیاه شود .در بعضی از مواقع نیز داخل ساقه ی گیاه را سوراخ می کند و از ساقه گیاه تغذیه می کند که در این حالت نمی شود برای گیاه کاری انجام داد.

برای مبارزه با هزارپاها ، باید از سمپاشی روی خاک در فواصل مختلف استفاده کرد، معمولا با شروع فصل گرم باید سم پاشی صورت بگیرد

نوع گوشت خوار ، یک شکارچی بوده و به هر موجود زنده ی کوچکی حمله می کند گاهی ممکن است به انسان حمله کند و با نیش زدن از خون انسان تغذیه کند، البته این حالت خیلی کم پیش می آید و سم آن برای انسان خطرناک نیست.

البته انواع خطرناک این هزار پا در افریقا و امریکا وجود دارند، اما گونه های ایرانی که به رنگ زرد هستند، کشنده نیستند و فقط جای نیش آنها متورم میشود و درد نیش آنها و همچنین ماندگاری جای نیش و تورم، از نیش زنبور کمتر است و به شکل کاملا متورم و قرمز رنگ با جای 2 تا نیش در مرکز برآمدگی مشخص است. برای مبارزه با هزارپاها ، باید از سمپاشی روی خاک در فواصل مختلف استفاده کرد، معمولا با شروع فصل گرم باید سم پاشی صورت بگیرد و نوبت بعد اواخر بهار و یک ماه بعد نیز دوباره باید سم پاشی انجام بشود

در زبان انگلیسی اکثر مردم اعضای زیر راسته ی Mantodae را Praying Mantis می خوانند. Prayer به معنی عابد و دعاگو است. علت این نامگذاری این است که این حشره معمولا ژستی شبیه به عابد و دعاگو را به خود می گیرد.

مانتیس ها چشمان بزرگ و سر مثلثی شکل جذابی دارند. ممکن است ظاهر ترسناک این حشره موجب وحشت شما گردد. مانتیس کلمه ای یونانی به معنی پیامبر و فالگیر است.

مشخصات ظاهری

مانتیسهای بالغ حشراتی بزرگ هستند و طولی در حدود 5 تا 8 سانتیمتر دارند. بال های جلویی آنها همانند سایر اعضای راسته ی Dictyoptera چرمی است و در هنگام استراحت بر روی شکم تا می شود. آنها به آرامی حرکت می کنند و ترجیح می دهند به جای پرواز کردن از محلی به محل دیگر، بر روی شاخ و برگ گیاهان راه بروند.

مانتیسها تنها حشراتی هستند که قادرند سر خود را به اطراف بچرخانند این توانایی منحصر به فرد به آنها اجازه می دهد تا از روی شانه های خود اطراف را ببیند. دو چشم مرکب بزرگ و سه چشم ساده ( ocelli ) در بین آن دو به مانتیس ها کمک می کند تا دنیای اطراف خود را ببینند.

پاهای جلویی به طور مشخصی به طرف جلو خم شده است و به مانتیس اجازه می دهد تا حشرات و طعمه های دیگر را با آنها بگیرد و شکار کند.

گونه های ساکن آمریکای شمالی معمولا به رنگ سبز و قهوه ای هستند. در مناطق گرمسیری در رنگ های مختلفی دیده می شوند. برخی ظاهری شبیه به گل دارند.